okuyan çocuklar

Ey sözü dili bir Atam

Davan gibi olan sanatın

Boğazın dalgaları bir şair gibi

Hüzünle yazarken kelimelerini

Topkapı’da bir tiyatro oynanıyor

Galata, bir ressam misali çizer şehr’i İstanbul’u

Atatürk gülümserken şiir yazardı, boğazın gelgitleri...

Bir Cuma sabahı beni neyin beklediğinden habersiz oturmuş çayımı yudumluyordum kapı zili aniden çaldı yıllardır kimse bu eve ziyarete gelmezdi kapıya gidip kimin olduğuna baktım postacıydı eliyle alnındaki terini siliyordu yanında koca bir kutu vardı kapıyı açıp postacını elindeki kağıdı imzaladım kutuyu zorla içeri soktum sona kadar götürüp açtım kutuda alfa yazıyordu kutuyu açtığımda çok şaşırdım bir ayna vardı aynanın üstünde de bir not kardeşim yazmış ”bu aynaya sahip çık “  yazıyordu...

Bilgi yuvasının baş tacıdır öğretmen.

Anlatır “a”yı “b”yi.

O hem anadır hem baba,

Sever tüm çocukları.